Polska wersja niżej / Polish version below
They are wonderful musicians and – as it turns out – they are also just wonderful people. Sinplus is a Swiss alt-rock band founded in 2009 by brothers Ivan and Gabriel Broggini. The Polish audience could get to know them better mainly thanks to their last album Break the Rules and the pre-album EP It’s Not About Being Good, which were played here by various radio stations. On October 6th, 2021, the band performed in Poland for the first time. Before the concert, we had the opportunity to meet the brothers and talk about – among other things – their musical roots, finding their own path, the healing power of music, Break the Rules record and their plans for future.
I need to start with a question – how do you like Warsaw? And Poland, in general? As far as I know you’ve never been here before, right?
Ivan: Yes, this is our first time, and we really like it. We arrived on Monday, so we had one full day for sightseeing. There are so many nice places here, many beautiful buildings, the city is very green and the people – people were very kind to us.
I know that you visited one of our rock radio stations yesterday…
Gabriel: Oh, speaking of the radio, it was a good start. We came here by car, as usually on the road we were listening to different radio stations, and we discovered that there is a lot of music that we really like here. You know, in Switzerland all the radio stations tend to play the same type of music. Here, when you’re in the car, you can always find something that you enjoy. For example, we heard Radiohead or Blink-182 and other artists of that kind. In Switzerland almost nobody plays bands like these.
Really? Why?
Gabriel: That’s a good question. I would like to know the answer to it too (laughing).
It’s your first time in Poland, in person, but you’ve had some contact with Polish fans before, haven’t you?
Gabriel: Actually, yes, we’ve met two sisters from Poland that came the Czech Republic to see our concert. They took a train, did all the long trip and we had a chance to talk there. They still write to us sometimes. And that’s super kind. They are probably going to be here tonight.
I guess. If they went to your concert in Prague I would be surprised if they wouldn’t be here, in Warsaw.
Gabriel: One of them has even an Unbreakable forearm tattoo.
Oh wow, how cool! That’s what we call a superfan!
Gabriel: Yes, it’s so nice. I think it’s good to start this tour in Poland.
I think so too. I would like to ask you about the origin of your Sinplus name because I know that in the beginning your band was called inFinity. What caused this change?
Gabriel: It was for a lot of things. First – we like the sound. It’s kind of a rock and roll name. Sin, itself, is part of rock and roll. And we add this plus to make it sinful, but also in a positive way.
Ivan: Absolutely, during the years there were so many reasons. In the beginning it was more like: „ok, we like it”. Now we have this logo with the plus that is red. So, plus is positive, sin is/could be the minus, so you get this contrast and balance at the same time.
Gabriel: It’s like, for example, Robin Hood – he steals but for a good reason, so it’s like a positive sin. (laughing)
Didn’t expect a comparison like this but I must say I like it. (laughing) Music has been a very important part of your life since forever. Did you always know that you want to play the guitar and sing? Or maybe you had some other first choice instruments?
Ivan: I started with a guitar when I was 6 and I’m still playing it, so I guess I always knew that. Of course, then I started to play some drums, bass, a little bit of piano as well, but I’ve always loved the guitar the most. With Gabriel it was a little bit different.
Gabriel: Yes, I have started with drums and then I tried a little bit keyboard. In the beginning I haven’t even considered singing. But when I broke my ankle and couldn’t walk for some time, I was sitting in my room and doing nothing. So I started to play a little bit of guitar. Then I put some vocal as well and I discovered my voice and I thought that ok, maybe I could be a singer. That’s how it all started. The voice is my instrument right now.
So far, you’ve released 4 LPs and 1 EP. Your newest album – Break the Rules – is in general about (literally) breaking the rules, breaking the routine. It says that you need to do that to find something better. Have you found it during your trip to the USA? I know that you went there before you started to work on this record.
Ivan: Yeah, absolutely. I think for us it was what we needed so much. We needed to break the rules, break the routine because we were kind of stuck, we were thinking too much about the production and I think we lost this, you know, instinct. We knew that we must change something. We took this trip, and it was a good reason to start a new chapter. We just relied on our intuition. And that’s what the album is about. In the end you must do what you like.
Gabriel: If you don’t feel good or have some issues it’s good to take some break and find another option, to try something different. I think it’s so important in life because a lot of people tend to get stuck in some situations. You have got to at least try to find something better for yourself. For us it was crucial. We traveled alone, I was in San Francisco, Ivan was in San Diego, so we had time to think about what we really need. That was like a new beginning.
Why did you choose California for this trip?
Gabriel: I was already there, for me it’s a special place, I like the ocean and I like this kind of lifestyle, in a certain way. So I said: ok, why not, I think California could be the right place to find ourselves again.
During the USA trip you’ve met J.T. Daly. Why have you decided to work specifically with him as a producer?
Ivan: We had a chance to get to know him better. We’ve heard some stuff that he made, and we decided that we could make something together. As always, you never know exactly when you record how it’s going to be, but the feeling with him was pretty good from the beginning. One of the first things he said to us was: „guys, just have fun and do whatever you like”. It was simple but it was very good because many times we think too much, and the thing is to enjoy what you’re doing. This was like his mantra.
Gabriel: And that moment it was so important for us, to hear it from the producer and that was something that really helped us. So we went to Nashville, the music city, where he lives, and we already knew that this was the right choice.
Oh, Nashville, I’ve never been there but it’s on my must-see list.
Gabriel: You should go there, definitely. You’re a music lover so that’s the city to be for you. There are a lot of bars and in every bar there is a band playing. You have like 50 bands playing at the same moment in the bars along this major street.
Ivan: Yes, there are a lot of bars, and each has like 2-3 floors, there is a stage on every floor, and there’s a band playing on every stage. No matter if it’s Monday or middle of the week. It’s crazy, I’ve never seen something like this before.
Gabriel: And everybody you speak with plays some instrument or is involved in music. So, you always find someone to talk to about it.
Ivan: If you have a chance, I’d really advice you to go there. Actually, we even gave the same trip to our dad, for his 60th birthday, but then the pandemic hit, and he hasn’t had the opportunity to go, yet.
Gabriel: Yes, he’s a hobby musician, so he just need to go there as well.
Ivan: Hopefully, he’s going to do that soon.
Let’s hope so. Sticking to Break the Rules album – you released it on May 2021, but 4 songs were released in 2020, as an EP. How did this evolve? Did you plan to release just an EP, but then pandemic hit and you decided to make a full LP album? Or was it exactly opposite?
Gabriel: The plan was to release the album; we were almost ready with everything but then the pandemic came, and we decided to wait a little bit. But still, we wanted to publish something, so we decided that ok, maybe an EP would be a good start. We postponed the album release, but we decided to release 4 songs, just to have anything new and to say: „hey guys, we are doing something”. I think it was a good choice.
So, the whole album was ready before the pandemic?
Ivan: No, before the pandemic no, but before the EP release – yes.
Gabriel: We started to work on that record at the end of 2019 and we had most of the songs ready around the middle 2020.
Ivan: We had a couple of songs already prepared; we were working on the album and then the pandemic came.
Gabriel: But we already knew how we wanted to do this album. At the beginning of to 2020 the plan was to record and produce it.
Ivan: Actually, I see this in a way that we were kind of lucky with this lockdown free time. We could stay on our own, we couldn’t do anything else because everything was shut down, so we had a chance to play a lot, really a lot of music. We did it in old school way, you know, we gathered with the guitar, mic, couple of beers, sitting in the evening and playing whatever came to our minds. It was like home jam sessions.
Gabriel: Yes, and when we were ready, we just walked into my home studio, it was the perfect place to record guitars, vocals, and bass.
The Cure song is about the healing power of music. Did work on this album help you to get through some tough times?
Ivan: Absolutely.
Gabriel: Yes, honestly music in that period helped us a lot. We were going through some rough times with our family and music was really our cure. I mean, I think music is always the cure. And that’s also why we decided to create such songs. With music you can at least go on and find the healing that you need. Yeah, it was very important and so helpful.
I understand that, music is the best medicine to me too. Always. Break The Rules album is different from the previous ones not only in terms of lyrics, but also sound. You came back here more to the rock and roll roots.
Ivan: We grew up listening to Rage Against the Machine, Pennywise, The Offspring, Metallica etc., but then we lost it. The thing with these new times is that if you make music you want to be played on the radio, you want it to be good enough to get there…
Gabriel: …and you want to survive (laughing)
Ivan: Yeah, exactly (laughing). But in the end we said: „ok, it doesn’t change that much, let’s just play what we love.” And I think this is the key. It’s simpler than what you may think. We just said: „Ok, now we do what we love and if people like it – that’s perfect, if not – that won’t be the end of the world.”
Gabriel: We decided to follow our instinct, that’s the only thing that matters.
Ivan: I think we did it for ourselves this time. Before maybe we wanted to do a sound that could be good for everybody, we thought maybe more about the listeners, but this time it was all for us. I think this made a huge difference.
I think we can hear on this album that this is totally your sound, that you are in a place where you exactly want to be. And that’s great. But although the album is based on strong rock and roll fundaments we can still hear some electronic elements here. I know that you’ve been asked in many interviews about your rock inspirations and I would like to ask you about the electronic ones.
Ivan: Oh, that’s an interesting question. In the end our goal is of course to do something that is unique, we just want to make our sound. Rock and roll has so many histories, everybody played everything. So, we tried to find a way that sounds more personal and electronic was a good way to mix it with.
Gabriel: Our goal was like: „Ok, let’s try to do something more modern than classic rock and roll.” When you listen to the bands like Prodigy or Depeche Mode sometimes you hear this kind of electronic coming into rock and roll. It was kind of interesting for us and we tried a little bit of it. I guess sometimes we went too far, honestly, but it was fun. Well, in the end you have to write a good song, a song that you like, that you feel. The main thing is to have vocals, guitars, bass, and drums. Then you can add whatever you want but when those four instruments are good, you’re halfway there.
Ivan: I think you just have to be open for different options and if you like something, use it, if not – say: „ok, no”.
Gabriel: Sometimes I like to try keyboards, I still like to experiment and use special sounds etc. but as Ivan said – in the end you must choose if you like it or not, does it fit the sound or not and so on. We kept these electronic elements a little bit but not that that much as before.
The Polish audience could get to know you better mainly thanks to your last album Break the Rules and the pre-album EP It’s Not About Being Good but we also had a chance to get to know you in 2012, when you were representing Switzerland in the Eurovision. A lot has been changed since then. How do you recall that contest?
Ivan: Honestly, we’ve never watched it until we were there. We knew of course what it was, but we didn’t know exactly what to expect. We were musicians from the basement at that time and we took it as a chance to get out of it. We had a song that we wanted to show to more people so we took the part in this selection in Switzerland.
Gabriel: For us it was a good start, honestly, without this probably it would have been more difficult to go out from that basement. It was some kind of experience and we’ve learned a lot.
Ivan: Yes, for example where can you – as a rock band – learn how to manage cameras? We had to remember during the trainings that there are 30-40 cameras, and we must look there at this moment, then to look at some place else etc. During the Eurovision you also have interviews all days, and it doesn’t happen that much for bands, so you can really train a lot.
Gabriel: You can learn a lot about labels, about interviews, TV shows and this kind of stuff. We had a chance to go to Latvia, Moldova, Ukraine – so many places that we’ve never been to before so it was good experience but of course there is also the other side of it.
The dark side…
Gabriel: Yes, the dark side of the Eurovision (laughing). But seriously, when certain people discovered that you went there, they may not treat you like a real band, you know, they think that you’re a TV show act, a TV product. We had to fight against this.
Ivan: Yeah and it took us so long… It was always like: „ah, you were at the Eurovision” and that has been the first question asked for years… Now, finally we can talk about music. Before, it was always about the contest. And even regarding concerts, booking agencies thought of you as of someone you were not. So, that’s the dark side, but I think it’s a part of the game.
So, in general, what do you think – can contests such as the Eurovision help young bands? Or on the contrary – somehow destroy them? I guess this also applies to TV talent shows – it’s kind of similar.
Ivan: Honestly, I don’t know how many ex-es of our Eurovision year are still doing music. I don’t know but I think that 90% is not playing anymore. I mean they didn’t break through anyway.
Gabriel: You just have to be conscious. It’s an experience, it doesn’t change your life, you must keep working, keep following your way. That’s the most important thing. I think it could be helpful, could be, but not always. The difference is that for many bands their goal is to be in the Eurovision, to be on TV, but for us it was just like a start. We just wanted to make the name Sinplus known. And you know, now it all looks a little bit different than when we were there.
Ivan: I think these last 10 years have changed a lot there. Now you have Madonna or Robbie Williams performing during contest, you have all the social media etc. It has become a huge show. So, maybe new opportunities comes with it. But for us it’s the past.
Let’s imagine that we are in some alternative reality, and you are not a musician. What would you do in your life if you didn’t make music?
Gabriel: Oh, that’s a good question.
Ivan: Of course, it depends – in dreams or in a real job? We always loved driving, so the racing driver might be the answer here.
Gabriel: We like a lot of things honestly.
Ivan: Yes, we like sports so maybe even something that has to do with sport.
Gabriel: I used to be a teacher, I used to teach maths in a high school. It was a fun job.
With students like me for sure it had to be fun – I was terrible at maths (laughing).
Gabriel: (laughing) You know, the good thing is that it’s not about what you’re teaching, but it’s about giving the kids some weapon for life, you teach them to be curious, to be open too. It’s very interesting. There’s a key responsibility, you have the chance to give something to young generations.
And that’s the point. Last but not least I want to ask you what are your plans for the nearest future?
Ivan: We are writing, and I think in a couple of weeks we are going to start producing because we want to come along with a couple of songs before Christmas. Then we would like to release an EP probably during springtime. In March, April, May we plan to play some concerts – the more we can play around, the better.
Gabriel: We would also like to come back to Poland, Czech Republic, to the German part, Austria, Italy etc.
Ivan: Then some festivals in the summer and then hopefully to release our new album next Autumn.
And then the next tour.
Ivan: Exactly.
So, the plan is to be basically on the tour for most of 2022 (laughing).
Ivan: Yes (laughing). I think it’s a good moment and we must keep pushing. We have a good feeling. I mean even with the guys in the band – it’s like the first time since this summer we’re playing with them and there is such a good vibe in the team… So, we need to write, produce, and play as much as we can.
Gabriel: And yeah, of course we need to play live, after almost two years of writing we need it so badly. I mean, I love writing new songs, of course, but I also love to be on tour. For example, „Break the Rules” album has a lot of songs that are made for live performance, so I really need to get this kind of communication with the audience and to really bring up the sound. When it’s live it’s something more, I think.
Ivan: It’s more organic, more wild.
Oh, for sure, there’s nothing better than live music. I always go to every concert I can.
Gabriel: Right? We do the same. Because you know, we love to perform live but we are also a music fans, so we like to be the audience as well. Currently, for example, we are waiting for postponed Rage Against the Machine and announced Red Hot Chilli Peppers tours…
So do I.
Ivan: It would be great if all this could happened in 2022. So, who knows, maybe we are going to meet not only at Sinplus concerts but also somewhere in the crowd, at Reading or some other festival.
I truly and deeply hope so. Looking forward to it. Thank you, guys.
Wspaniali na scenie i – jak się okazuje – także poza nią. Sinplus to szwajcarski zespół alt-rockowy założony w 2009 roku przez braci Ivana i Gabriela Broggini. W ostatnim czasie polska publiczność miała okazję lepiej poznać twórczość grupy głównie za sprawą jej płyty Break the Rules oraz przedalbumowej EP-ki It’s Not About Being Good, które grane były w wielu rozgłośniach radiowych. 6 października 2021 roku zespół po raz pierwszy wystąpił w Polsce. Przed koncertem mieliśmy okazję spotkać się z braćmi i porozmawiać m.in. o: ich muzycznych korzeniach, odnajdywaniu własnej drogi, uzdrawiającej i kojącej mocy muzyki, płycie Break the Rules, a także planach na przyszłość.
Muszę zacząć od pytania – jak podoba Wam się Warszawa? I w ogóle Polska? Z tego co się orientuję, nigdy tu jeszcze nie byliście, zgadza się?
Ivan: Tak, to nasz pierwszy raz i naprawdę bardzo nam się podoba. Przyjechaliśmy w poniedziałek, mieliśmy więc cały jeden dzień na zwiedzanie. Jest tu tyle ciekawych miejsc, mnóstwo pięknych budynków, dużo zieleni, no i ludzie – wszyscy są tu dla nas bardzo mili.
Wiem, że wczoraj wybraliście się do jednej z naszych największych rockowych stacji radiowych…
Gabriel: A propos radia, to w ogóle jest dobry punkt wyjścia. Przyjechaliśmy tu autem i jak zwykle w trasie słuchaliśmy różnych stacji radiowych. Co było dla nas odkryciem, to że w polskim radiu jest bardzo dużo muzyki, którą naprawdę lubimy. Wiesz, w Szwajcarii wszystkie stacje radiowe grają mniej więcej to samo. Tutaj, gdy jesteś w samochodzie, zawsze możesz znaleźć coś, co ci się spodoba. Na przykład słyszeliśmy Radiohead czy Blink-182 i innych tego typu artystów. W Szwajcarii prawie nikt nie puszcza takich zespołów.
Naprawdę? Dlaczego?
Gabriel: To dobre pytanie, też chciałbym poznać na nie odpowiedź. (śmiech).
To Wasza pierwsza wizyta w Polsce, ale mieliście już jakiś kontakt z polskimi fanami, prawda?
Gabriel: Właściwie tak, poznaliśmy dwie siostry z Polski, które lata temu przyjechały do Czech na nasz koncert. Wsiadły w pociąg i przebyły całą tę długą drogę, specjalnie na nasz występ. Mieliśmy okazję porozmawiać z nimi na miejscu. Nadal czasami do nas piszą. I to jest bardzo miłe. Prawdopodobnie będą tu dziś wieczorem.
Zakładam, że tak. Jeśli wybrały się na Wasz koncert do Pragi, zdziwiłabym się, gdyby nie było ich tutaj, w Warszawie.
Gabriel: Jedna z nich ma nawet logo Unbreakable (utworu zespołu z 2012 r. – przyp.red.) na przedramieniu.
Wow, super! To się nazywa prawdziwy superfan.
Gabriel: Tak, to bardzo miłe. Myślę, że to dobrze, że rozpoczynamy tę trasę w Polsce.
Też tak myślę. Chciałabym teraz zapytać o pochodzenie Waszej nazwy – Sinplus. Z tego co wiem, na początku występowaliście jako inFinity. Co spowodowało tę zmianę?
Gabriel: Wiele rzeczy się na to złożyło. Po pierwsze – lubimy dźwięk tej nazwy, jest taka rock and rollowa. Sam “sin” – grzech – w ogóle jest częścią rock and rolla. I dodajemy ten plus, żeby było grzesznie, ale też w pozytywnym tego słowa znaczeniu.
Ivan: Oczywiście przez lata uzbierało się wiele powodów tej zmiany. Na początku było to bardziej na zasadzie: „ok, podoba nam się”. Teraz mamy w nazwie także to logo z czerwonym plusem. Plus jest dodatni, „sin” jest/może być minusem, więc mamy tu ten kontrast i jednocześnie równowagę. Minus i plus.
Gabriel: To też jest trochę tak, jak w przypadku Robin Hooda – kradnie, ale ma do tego dobre powody, więc to jest taki pozytywny grzech. (śmiech)
Nie spodziewałam się takiego porównania, ale muszę przyznać, że bardzo mi się podoba. (śmiech) Muzyka od najmłodszych lat jest ważnym i nieodłącznym elementem Waszego życia. Czy zawsze wiedzieliście, że chcecie grać na gitarze i śpiewać? A może na początku wiązaliście swoją przyszłość z zupełnie innymi instrumentami?
Ivan: Ja zacząłem grać na gitarze gdy miałem 6 lat i nadal na niej gram, więc myślę, że zawsze wiedziałem, że to jest właśnie to. Oczywiście potem zacząłem grać na perkusji, basie, trochę na pianinie, ale zawsze najbardziej kochałem gitarę. Z Gabrielem było trochę inaczej.
Gabriel: Tak, ja zacząłem od perkusji, potem trochę grałem na keyboardzie. Na początku nawet nie myślałem o śpiewaniu. Ale kiedyś złamałem kostkę i przez jakiś czas nie mogłem chodzić, siedziałem więc w swoim pokoju i nic nie robiłem. Zaczęło mi się nudzić, więc zacząłem trochę grać na gitarze. Potem dodałem też wokal, odkryłem swój głos i pomyślałem: “ok, może mógłbym zostać piosenkarzem”. Tak to się wszystko zaczęło. I to głos jest teraz moim instrumentem.
Do tej pory wydaliście 4 płyty długogrające i jedną EP-kę. Wasz najnowszy album – Break the Rules – traktuje (dosłownie) o łamaniu zasad, przełamywaniu rutyny i o tym, że musimy to zrobić, aby znaleźć w życiu coś lepszego. Czy znaleźliście to podczas Waszej podróży do USA? Wiem, że wybraliście się tam, zanim zaczęliście pracować nad tym krążkiem.
Ivan: Tak, zdecydowanie. Myślę, że dla nas ta podróż to właśnie było to, czego tak bardzo potrzebowaliśmy. Musieliśmy złamać te zasady, przełamać tę rutynę, ponieważ trochę utknęliśmy, za dużo myśleliśmy o produkcji i myślę, że straciliśmy po prostu swój instynkt. Wiedzieliśmy, że musimy coś zmienić. Wybraliśmy się w podróż i był to dobry moment do rozpoczęcia nowego rozdziału. Po prostu zdaliśmy się na naszą intuicję. I o tym jest album. Ostatecznie musimy w końcu robić to, co lubimy.
Gabriel: Jeśli nie czujesz się dobrze lub masz jakieś problemy, dobrze jest zrobić sobie przerwę i znaleźć inną opcję, spróbować czegoś innego. Myślę, że jest to bardzo ważne w życiu, ponieważ wiele osób ma tendencję do utykania w pewnych sytuacjach. Musisz przynajmniej spróbować znaleźć coś lepszego dla siebie. Dla nas to było kluczowe. Podróżowaliśmy sami – ja byłem w San Francisco, Ivan był w San Diego – więc mieliśmy czas na zastanowienie się, czego naprawdę potrzebujemy. To było jak nowy początek.
Dlaczego wybraliście akurat Kalifornię na tę właśnie podróż?
Gabriel: Ja już wcześniej tam byłem i dla mnie jest to szczególne miejsce. Lubię ocean, podoba mi się w pewnym sensie ten styl życia. Powiedziałem więc: ok, czemu nie, myślę, że Kalifornia może być odpowiednim miejscem, aby spróbować odnaleźć siebie.
Podczas podróży do USA spotkaliście się z producentem J.T. Daly. Dlaczego zdecydowaliście się na współpracę akurat z nim?
Ivan: Mieliśmy okazję lepiej go poznać. Słyszeliśmy kilka rzeczy, które zrobił i postanowiliśmy, że możemy stworzyć coś razem. Kiedy nagrywasz nigdy nie wiesz, jak to finalnie będzie, ale w tym przypadku od początku mieliśmy dobre przeczucia. Jedną z pierwszych rzeczy, które J.T. nam powiedział, było: „po prostu bawcie się dobrze i róbcie to, na co macie ochotę”. To było proste, ale niezwykle trafne. Często myślimy za dużo, a chodzi przecież o to, by cieszyć się tym, co się robi. To było jak jego mantra.
Gabriel: W tamtym momencie to było dla nas bardzo ważne – usłyszeć coś takiego od producenta. I bardzo nam to pomogło. Pojechaliśmy więc do Nashville, muzycznego miasta, w którym J.T. mieszka, i już wiedzieliśmy, że to była dobra decyzja.
Och, Nashville, jeszcze tam nie byłam, ale jest na mojej liście „must-see”.
Gabriel: Zdecydowanie powinnaś tam pojechać. Jesteś miłośniczką muzyki, więc to miasto jest dla Ciebie. Jest tam mnóstwo barów, a w każdym z nich gra jakiś zespół. W knajpach przy głównej ulicy w tym samym momencie potrafi grać około 50 bandów.
Ivan: Tak, jest tam wiele barów, a każdy ma jakieś 2-3 piętra, na każdym piętrze jest scena, a na każdej scenie gra zespół. I nieważne, czy jest to poniedziałek, czy środek tygodnia. Niesamowite, nigdy wcześniej czegoś takiego nie widziałem.
Gabriel: I każdy, z kim rozmawiasz, gra na jakimś instrumencie lub zajmuje się w jakimś stopniu muzyką. Zawsze znajdziesz więc kogoś, z kim o muzyce możesz porozmawiać.
Ivan: Jeśli tylko będziesz miała okazję, naprawdę polecam Ci tam pojechać. Właściwie to my nawet też podarowaliśmy taką podróż naszemu tacie, na jego 60. urodziny, ale potem wybuchła pandemia i cóż, nie miał jeszcze okazji jej zrealizować.
Gabriel: Tak, nasz tata też jest muzykiem, hobbystycznie, więc zdecydowanie również musi się tam wybrać.
Ivan: Oby wkrótce mógł to zrobić.
Miejmy nadzieję. Pozostając przy albumie Break the Rules – wydaliście go w maju 2021 roku, ale 4 utwory, które możemy na nim znaleźć, zostały wydane już w 2020 roku, jako EP-ka. Jak to ewoluowało? Czy początkowo planowaliście wydać tylko EP-kę, ale potem przyszła pandemia i w czasie lockdownu zdecydowaliście się nagrać pełny album? A może było dokładnie odwrotnie – pierwotnym planem była LP?
Gabriel: Planem było wydanie albumu, byliśmy już właściwie gotowi ze wszystkim, ale potem nadeszła pandemia i postanowiliśmy z całą płytą trochę poczekać. Mimo wszystko chcieliśmy też wydać cokolwiek, więc zdecydowaliśmy, że może EP-ka będzie dobrym rozwiązaniem. Przesunęliśmy wydanie całego albumu, ale postanowiliśmy wydać 4 piosenki, żeby po prostu mieć coś nowego i tym samym powiedzieć naszym odbiorcom: „hej, jesteśmy, działamy, robimy coś”. Myślę, że to był dobry wybór.
Czyli cały album był gotowy jeszcze przed pandemią?
Ivan: Nie, przed pandemią nie, ale przed wydaniem EP – tak.
Gabriel: Zaczęliśmy pracować nad tą płytą pod koniec 2019 roku, większość piosenek mieliśmy gotowych około połowy 2020 roku.
Ivan: Tak, mieliśmy napisanych kilka utworów, pracowaliśmy nad resztą, a wtedy przyszła pandemia.
Gabriel: Ale już przed pandemią wiedzieliśmy, jak chcemy zrobić ten album. Na początku 2020 roku planowaliśmy już jego nagranie i wyprodukowanie.
Ivan: Właściwie ja widzę to w taki sposób, że mieliśmy szczęście z tym nadmiernym wolnym czasem w trakcie lockdownu. Mogliśmy zostać sami, nie mogliśmy robić nic innego, ponieważ wszystko było zamknięte, więc mieliśmy okazję grać dużo, naprawdę dużo muzyki. Zrobiliśmy to wszystko w taki oldschoolowy sposób… Siadaliśmy wieczorem z gitarą, mikrofonem, kilkoma piwami i graliśmy to, co przyszło nam do głowy. To było jak takie domowe jam session.
Gabriel: Tak, a kiedy byliśmy już gotowi, po prostu weszliśmy do mojego domowego studia. Było to idealne miejsce do nagrywania gitar, wokalu i basu.
Piosenka The Cure opowiada o kojącej i uzdrawiającej sile muzyki. Czy praca nad tym albumem pomogła przetrwać Wam trudne chwile?
Ivan: Zdecydowanie.
Gabriel: Tak, szczerze mówiąc, muzyka w tamtym czasie bardzo nam pomogła. Przechodziliśmy przez ciężki okres w naszej rodzinie i muzyka naprawdę okazała się dla nas lekarstwem. Myślę, że ona w ogóle zawsze jest najlepszym lekiem. I właśnie dlatego postanowiliśmy stworzyć też takie piosenki. Dzięki muzyce mogliśmy przynajmniej iść dalej i znaleźliśmy to ukojenie, którego tak potrzebowaliśmy. Tak, to było bardzo ważne i bardzo pomocne.
Rozumiem, jak najbardziej, mnie również nic innego nie pomaga tak, jak muzyka. Album Break The Rules różni się od poprzednich nie tylko w warstwie tekstowej, ale także w tej brzmieniowej. Wracacie tu bardziej do korzeni rock and rolla.
Ivan: Dorastaliśmy słuchając takich zespołów, jak m.in.: Rage Against the Machine, Pennywise, The Offspring, Metallica itp., ale potem, gdzieś po drodze, zatraciliśmy to. Problem w dzisiejszych czasach polega na tym, że jeśli tworzysz muzykę, chcesz żeby grali ją w radiu. Chcesz, żeby była wystarczająco dobra, odpowiednio skrojona, aby w ogóle mogła się tam dostać…
Gabriel: …i chcesz przeżyć (śmiech)
Ivan: Tak, dokładnie, chcesz też przeżyć (śmiech). Ale ostatecznie powiedzieliśmy sobie: „ok, to wszystko i tak w zasadzie niewiele zmienia, grajmy więc po prostu to, co kochamy”. I myślę, że to jest klucz. To prostsze niż może się wydawać. Po prostu doszliśmy do takiego momentu w życiu, w którym stwierdziliśmy: „Teraz robimy to, co kochamy, i jeśli ludziom się to spodoba – super, jeśli nie – nie będzie to koniec świata”.
Gabriel: Postanowiliśmy kierować się naszym instynktem, to jedyna rzecz, która ma tak naprawdę znaczenie.
Ivan: Myślę, że tym razem zrobiliśmy to wszystko po prostu dla siebie. Wcześniej chcieliśmy brzmieć tak, aby było to dobre dla wszystkich, myśleliśmy bardziej o tym, co może spodobać się odbiorcom. Tym razem to wszystko było dla nas. Wydaje mi się, że to zrobiło ogromną różnicę.
Myślę, że na tym albumie wyraźnie słychać, że to jest całkowicie Wasze brzmienie, że jesteście w miejscu, w którym dokładnie chcecie być. I to jest świetne. Płyta opiera się na mocnych rock and rollowych fundamentach, ale wciąż możemy tu usłyszeć też pewne elementy elektroniczne. Wiem, że w wielu wywiadach pytano o Wasze o rockowe inspiracje, ja natomiast chciałbym zapytać właśnie o te drugie, płynące z elektroniki.
Ivan: O, to ciekawe pytanie. Ostatecznie naszym celem jest oczywiście stworzenie własnego, wyjątkowego brzmienia. Rock and roll ma ogromną historię i chyba wszyscy grali już wszystko. My staraliśmy się więc znaleźć coś, co brzmiałoby bardziej osobiście. I dodanie elektroniki było na to dobrym sposobem.
Gabriel: Powiedzieliśmy sobie: „spróbujmy zrobić coś bardziej nowoczesnego niż klasyczny rock and roll”. Kiedy słuchasz takich zespołów jak Prodigy czy Depeche Mode, widzisz, jak elektronika łączy się tu z rockiem. To nas intrygowało, sami więc tego próbowaliśmy. Myślę, że czasami posuwaliśmy się w tym nawet za daleko, serio, ale to było fajne. Generalnie wszystko zawsze sprowadza się do tego, żeby napisać dobrą piosenkę; taką, którą się lubi, którą się czuje. Najważniejsze to mieć wokale, gitary, bas i perkusję; potem możesz dodać do tego wszystko, co tylko chcesz. Ale kiedy te cztery instrumenty są mocne, jesteś już w połowie drogi.
Ivan: Myślę, że po prostu trzeba być otwartym na różne opcje i jeśli coś się spodoba, użyć tego, jeśli nie – powiedzieć: „ok, nie”.
Gabriel: Ja nadal lubię eksperymentować, czasami dodać jakieś klawisze, użyć specjalnych efektów itd. Jak powiedział Ivan – tak naprawdę na etapie tworzenia możesz dodać wszystko, ale na końcu musisz zdecydować, czy ci się to podoba, czy nie, czy to pasuje do brzmienia itd. W Break the Rules zachowaliśmy trochę tych elementów elektronicznych, ale nie ma ich już tyle, co wcześniej.
Polska publiczność mogła Was lepiej poznać głównie dzięki albumowi Break the Rules i przedalbumowej EP-ce It’s Not About Being Good, ale mieliśmy też okazję zobaczyć Was już w 2012 roku, kiedy reprezentowaliście Szwajcarię w 52. finale Eurowizji. Od tego czasu wiele się zmieniło. Jak wspominacie tamten konkurs?
Ivan: Szczerze mówiąc, my nie oglądaliśmy Eurowizji, dopóki sami się na niej nie znaleźliśmy. Oczywiście wiedzieliśmy, czym Eurowizja jest, ale nie wiedzieliśmy dokładnie, czego możemy się po niej spodziewać. Byliśmy wtedy muzykami z piwnicy i potraktowaliśmy to jako szansę na wydostanie się z podziemia. Mieliśmy piosenkę, którą chcieliśmy pokazać większej liczbie osób, więc wzięliśmy udział w selekcji w Szwajcarii.
Gabriel: Dla nas to był dobry początek, bez tego pewnie trudniej byłoby nam wypłynąć. To było pewnego rodzaju doświadczenie i dużo się tam nauczyliśmy.
Ivan: Tak, na przykład gdzie możesz – jako zespół rockowy – nauczyć się współpracy z kamerami? Na próbach musieliśmy pamiętać, że jest 30-40 kamer i musimy patrzeć w dane miejsce w danym momencie, za chwilę już w zupełnie gdzie indziej itd. Podczas Eurowizji udziela się też mnóstwo wywiadów, co nie jest codziennością dla większości zespołów, więc jest okazja potrenować.
Gabriel: Mogliśmy się też wiele dowiedzieć o wytwórniach, o wywiadach, programach telewizyjnych i tego typu rzeczach. Mieliśmy okazję pojechać na Łotwę, Ukrainę, do Mołdawii – zobaczyć miejsca, w których nigdy wcześniej nie byliśmy, więc to było na pewno dobre doświadczenie. Ale oczywiście jest też druga strona medalu…
Ciemna strona…
Gabriel: Tak, ciemna strona Eurowizji – „the dark side of Eurovision” (śmiech). Ale już tak na poważnie, to wiesz, kiedy pewni ludzie odkryją, że jako artysta brałeś udział w tym konkursie, mogą nie traktować twojej grupy jak prawdziwego zespołu, myślą, że jesteś produktem telewizyjnym, wykreowanym na potrzeby show tworem. Musieliśmy mocno z tym walczyć.
Ivan: Tak i zajęło nam to dużo czasu… Zawsze było tak: „Ach, byłeś na Eurowizji” i to było pierwsze pytanie zadawane od lat… Teraz wreszcie możemy porozmawiać o muzyce. Wcześniej zawsze chodziło o konkurs. Wiesz, nawet jeśli chodzi o koncerty – agencje bookingowe myślą o takich zespołach jak o kimś, kim wcale te zespoły nie są. Więc jest tutaj ta ciemna strona medalu, ale cóż, myślę, że takie są reguły tej gry.
Jak więc myślicie – czy konkursy takie jak Eurowizja mogą pomóc młodym zespołom? Czy w pewnym sensie wręcz przeciwnie? Myślę, że dotyczy to również tzw. telewizyjnych talent shows – mechanizm jest tu chyba trochę podobny.
Ivan: Szczerze mówiąc, nie mam pojęcia, ilu byłych uczestników z naszego roku Eurowizji nadal robi muzykę. Nie wiem, ale myślę, że 90% zespołów już nie gra. Nie udało im się przebić i tak.
Gabriel: Tu po prostu trzeba mieć tę świadomość, traktować to jako doświadczenie, które nie zmienia całego życia. Musisz dalej pracować, dalej konsekwentnie podążać swoją drogą. To najważniejsza rzecz. Myślę, że takie konkursy mogłyby być pomocne, ale nie zawsze są. Sęk w tym, że dla wielu zespołów celem jest już samo wystąpienie na Eurowizji, bycie w telewizji; dla nas to był tylko początek. My chcieliśmy wyłącznie, aby nazwa Sinplus była znana. Poza tym, teraz to wszystko w tym konkursie wygląda trochę inaczej niż wtedy, gdy my w nim braliśmy udział.
Ivan: Myślę, że przez ostatnie 10 lat wszystko bardzo się tu zmieniło. Teraz widzimy Madonnę lub Robbiego Williamsa występujących podczas konkursu, są wszystkie media społecznościowe, gigantyczne zasięgi itd. Eurowizja stała się wielkim show. Może więc idą i za tym też jakieś nowe możliwości. Ale dla nas to już jest przeszłość.
Załóżmy, że jesteśmy w alternatywnej rzeczywistości, w której nie jesteście muzykami. Co byście robili w życiu, czym byście się zajmowali?
Gabriel: Och, to dobre pytanie.
Ivan: Oczywiście to zależy – mówimy o marzeniach czy takiej realnej pracy? Zawsze obaj uwielbialiśmy jeździć, więc kierowcy wyścigowi to mogłaby być jedna z odpowiedzi.
Gabriel: Tak szczerze mówiąc, to lubimy wiele rzeczy.
Ivan: Tak, lubimy sport, więc może nawet byłoby to coś związanego ze sportem.
Gabriel: Ja w ogóle byłem nauczycielem, uczyłem matematyki w liceum. To była fajna praca.
Z uczniami takimi jak ja na pewno musiała być fajna, a nawet zabawna – byłam straszna z matematyki (śmiech).
Gabriel: (śmiech) Najlepsze w tym wszystkim jest to, że w zasadzie to nie chodzi o to, czego uczysz, w sensie przedmiotu, ale o to, że dajesz dzieciom jakieś narzędzia na całe życie, że możesz nauczyć je ciekawości, otwartości. Masz szansę przekazać coś tym młodym pokoleniom. I to jest kluczowa odpowiedzialność.
To dobra i piękna uwaga. Na koniec chciałabym zapytać, jakie macie plany na najbliższą przyszłość?
Ivan: Piszemy, komponujemy i myślę, że za kilka tygodni zaczniemy produkować, chcemy przed świętami Bożego Narodzenia wyjść z paroma piosenkami. Potem chcielibyśmy wydać EP-kę, prawdopodobnie na wiosnę. W marcu, kwietniu i maju planujemy zagrać kilka koncertów – w zasadzie im więcej zagramy, tym lepiej.
Gabriel: Chcielibyśmy też wrócić do Polski, Czech, dokończyć przełożoną z tego roku niemiecką część trasy, wrócić do Austrii, Włoch itd.
Ivan: Potem zagrać na kilku festiwalach latem i mam nadzieję, że jesienią wydamy nasz nowy album.
I znowu kolejna trasa.
Ivan: Dokładnie.
Czyli właściwie planujecie być w trasie przez większość 2022 roku (śmiech).
Ivan: Tak (śmiech). Myślę, że jesteśmy w dobrym momencie i musimy to wykorzystać. Mamy tzw. dobry feeling. Nawet z chłopakami w zespole – to jakby pierwszy raz od wakacji, kiedy gramy z nimi, a w zespole panuje świetna atmosfera… Więc musimy pisać i nagrywać tak dużo, jak tylko będziemy mogli.
Gabriel: Tak, i oczywiście musimy też grać na żywo. Po prawie dwóch latach komponowania tak bardzo tego potrzebujemy. Oczywiście, ja uwielbiam pisać, tworzyć, ale uwielbiam też być w trasie. Album Break the Rules zawiera wiele piosenek stworzonych wprost do występów na żywo, więc tym bardziej potrzebuję tego rodzaju komunikacji z publicznością. Myślę, że w ogóle w graniu na żywo jest zawsze to coś.
Ivan: Jest bardziej organiczne, bardziej dzikie.
Och, to na pewno, nie ma nic lepszego niż muzyka na żywo. Zawsze chodzę na wszystkie koncerty, na które tylko mogę.
Gabriel: Prawda? My robimy tak samo. Uwielbiamy występować na żywo, ale jesteśmy też fanami muzyki, więc lubimy być również publicznością. Obecnie czekamy na przykład na przełożoną trasę Rage Against the Machine i zapowiedzianą trasę Red Hot Chilli Peppers…
Ja również bardzo na nie czekam.
Ivan: Byłoby wspaniale, gdyby to wszystko wydarzyło się w 2022 roku. Więc kto wie, może spotkamy się nie tylko na koncertach Sinplus, ale też gdzieś w tłumie, np. na koncercie RATM na Reading lub innym festiwalu.
Żywię głęboką i ogromną nadzieję, że tak właśnie będzie. I już nie mogę się doczekać. Dzięki, chłopaki.
